هرکسی کو دور ماند از اصل خویش...

گر دست دهد خاک کف پای نگارمبر لوح بصر خط غباری بنگارمپروانه او گر رسدم در طلب جانچون شمع همان دم بدمی جان بسپارمهرچه میخواهد دل تنگم، اینجا، مجالی ست برای گفتنش...به مدد مولایم، یوسف زهرا...یا مهدی!* دوست ندارم خواننده آقا داشته باشم..مخاطب دلنوشته هایم بجز شخص پدرم، همگی از جمعیت اناث میباشند..!آنچه از نوشته هایم قابل برداشت است، لزوما همان مقصود من از نوشتن نیست...کمی سخت مینویسم و توقع کمی دقت نظر دارم...با سپاس!** پس از سالها بازگشته ام به وبلاگ نویسی... نمیدانم چقدر به گفته های گذشته پای بندم... فقط میدانم مخاطب خاص دارم...حالا یک عشق زمینی دارم...با هم تا عرش... هرکسی کو دور ماند از اصل خویش......